 |
| Αρχιμήδης, Αλεξανδρος ο Μέγας, Δημήτριος, Αριστοτέλης, Θεόφραστος, Στρατον. Πανεπιστήμιον Αθηνών, Φωτογραφία: Ευάγγελος Βαλλιανάτος. |
Τι είναι η χρυσή εποχή;
Η χρυσή εποχή ακτινοβολεί τις καλύτερες και μεγαλύτερες αρετές των ανθρώπινων επιτευγμάτων. Αυτά τα επιτεύγματα, ωστόσο, πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ανυψώσουν την ανθρωπότητα σε ένα υψηλότερο επίπεδο ζωής και να είναι αρκετά ηθικά για την οικοδόμηση πολιτισμού.
Η Ελλάδα είχε δύο χρυσές εποχές. Η κληρονομιά τους, ειδικά στην επιστήμη, έκανε τον Δυτικό πολιτισμό.
Η πρώτη Ελληνική χρυσή εποχή έλαβε χώρα αφού οι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια των πενήντα ετών μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου, η Αθήνα έλαμψε ιδιαίτερα με έναν ακμάζων και σίγουρο Ελληνικό πολιτισμό: άνθησε η δημοκρατία, η οικοδόμηση του Παρθενώνα, η φιλοσοφία, η επιστήμη, η κλασική αρχιτεκτονική, το θέατρο, οι αθλητικούς αγώνες και η στρατιωτική δύναμη.
Αυτά τα σημάδια ειλικρινής δημοκρατικής ομιλίας, ευημερίας, εμπιστοσύνης και η φιλοσοφία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ήταν οι πυλώνες μιας χρυσής εποχής.
Η δεύτερη χρυσή εποχή ήταν το αποτέλεσμα μιας άλλης Ελληνικής στρατιωτικής νίκης εναντίον των Περσών. Αυτό συνέβη στο δεύτερο μισό του τέταρτου αιώνα π.Χ. όταν ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε την Περσική Αυτοκρατορία και διέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο.
Η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου ήταν η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Αριστοτέλης και Αλέξανδρος
Ο Αλέξανδρος, 356 - 323 π.Χ., ήταν γιός του βασιλιά Φίλιππου Β της Μακεδονίας. Ο Φίλιππος προσέλαβε τον Αριστοτέλη για να διδάξει τον 13χρονο γιο του.
Ο Αριστοτέλης, 385 - 322 π.Χ., ήταν μαθητής του Πλάτωνα και ένας μέγας φιλόσοφος που εφηύρε αυτό που αποκαλούμε επιστήμη.
Για περίπου επτά χρόνια ο Αριστοτέλης δίδαξε τον Αλέξανδρο Ελληνική ιστορία, φιλοσοφία, πολιτική, ηθική, επιστήμη και διεθνείς σχέσεις. Το επίκεντρο της πολιτικής παιδείας αυτής ήταν η περσική απειλή και η ανάγκη μιας ενωμένης Ελλάδας. Ο Αριστοτέλης έλεγε στον Αλέξανδρο ότι μαζί με τούς Έλληνες δεν θα είχε δυσκολία να κυβερνήσει τον κόσμο.
Ο Αριστοτέλης επιμελήθηκε την Ιλιάδα του Ομήρου για τον Αλέξανδρο. Το μήνυμά του προς τον Αλέξανδρο ήταν αυτό: η γνώση για τη λειτουργία του κόσμου έχει σημασία, αλλά το ίδιο και το να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του.
Ο Όμηρος ήταν το διαβατήριο που έδωσε ο Αριστοτέλης στον Αλέξανδρο για να μπει στον κόσμο των ηρώων, των Ελληνικών αρετών και των παραδόσεων. Η Ελλάδα πρέπει να γίνει μια χώρα, είπε ο Αριστοτέλης στον Αλέξανδρο.
Οι ιδέες του Αριστοτέλη βρήκαν ένα εύφορο έδαφος. Ο Αλέξανδρος έγινε Αχιλλεύς. Την Ιλιάδα την είχε πάντα μαζί του. Ο Αλέξανδρος έγινε και φιλόσοφος και μέγας εραστής του ελληνικού πολιτισμού και ελευθερίας.
Αλεξάνδρεια
Το 336 π.Χ., ένας στρατιώτης δολοφόνησε τον Βασιλιά Φίλιππο Β. Αμέσως, ο 20χρονος Αλέξανδρος έγινε βασιλιάς και ξεκίνησε την εισβολή και την κατάκτησή της Περσικής Αυτοκρατορίας.
Έχοντας κατά νου τον Αριστοτέλη, ο Αλέξανδρος ίδρυσε την Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο, καθιστώντας σαφές στους στρατηγούς του ότι η Αλεξάνδρεια ήταν η Ελληνική Αριστοτέλεια πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του.
Ο Αλέξανδρος διόρισε έναν από τους στρατηγούς και στενούς του φίλους, τον Πτολεμαίο, γιο του Λαγού, 367 - 282 π.Χ, ως κυβερνήτη της Αιγύπτου.
Όταν ο Αλέξανδρος πέθανε το 323 π.Χ. στη Βαβυλώνα, ο Πτολεμαίος εδραίωσε την εξουσία του στην Αίγυπτο. Το 305 π.Χ., ο ίδιος έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου και πήρε το όνομα Πτολεμαίος Α Σωτήρ. Άρχισε να μεταφράζει το Αριστοτέλειο όνειρο του Αλεξάνδρου σε πραγματικότητα.
Ο Πτολεμαίος ήταν τυχερός που είχε τη βοήθεια του Δημητρίου του Φαληρέα, μαθητή του Αριστοτέλη, ο οποίος ήταν επίσης συγγραφέας φιλοσοφικών έργων. Ο Δημήτριος τον έπεισε να αναπαράγει στην Αλεξάνδρεια το σχολείο που ο Αριστοτέλη είχε στην Αθήνα, καταρχάς, δημιουργώντας μια Βιβλιοθήκη και Μουσείο, το ιερό των Μουσών (πανεπιστήμιο-ινστιτούτο για ανώτερες σπουδές). Ο Πτολεμαίος ήταν επίσης μαθητής του Αριστοτέλη. Ενθάρρυνε τον Δημήτριο να εφαρμόσει την Αριστοτέλεια πρόταση του.
Μουσείο και Βιβλιοθήκη
Περίπου το 295 π.Χ., ο Πτολεμαίος ίδρυσε το Mουσείο για τη μελέτη και καλλιέργεια του Ελληνικού πολιτισμού, των επιστημών και της τεχνολογίας, της ποίησης και της λογοτεχνίας.
Οι φιλοσοφία και η επιστήμη του Αριστοτέλη ρίζωσαν βαθιά στην Αλεξάνδρεια, καθιστώντας την πνευματική υποδομή της χρυσής εποχής της Ελληνικής επιστήμης.
Ο Πτολεμαίος πέθανε το 283 π.Χ. Ο διάδοχός του, ο Πτολεμαίος Β Φιλάδελφος, 308 – 246 π.Χ, συνέχισε την παράδοση του πατέρα του και έδωσε χρήματα και πολιτική υποστήριξη στο Moυσείο και το προσωπικό του, διάσημους επιστήμονες, ποιητές και μελετητές που προσλήφθηκαν από όλο τον Ελληνικό κόσμο.
Αυτοί οι ακαδημαϊκοί έκαναν ανεξάρτητη έρευνα και γραφή. Δημιούργησαν επιστήμη και τεχνολογία. Έλαβαν υπέροχους μισθούς και δεν πλήρωναν φόρους. Έτρωγαν και έζησαν στο Bρουχείον, το οποίο ήταν μέρος του παλατιού.
Οι Πτολεμαίοι βασιλείς ίδρυσαν επίσης μια Βιβλιοθήκη περίπου 500.000 τόμων στο Bρουχείον του παλατιού και μια αδελφή Βιβλιοθήκη πιθανώς 42.000 τόμων στο ναό του Δία Σεράπη (Σεράπιον).
Ένας από τους βιβλιοθηκάριους, ο Καλλίμαχος, συνέταξε τους Πίνακες, έναν κατάλογο 120 τόμων των συλλογών της Βιβλιοθήκης. Οι βιβλιοθηκάριοι ερέυνησαν την Ελλάδα για χειρόγραφα. Εάν τα πλοία που έρχονταν στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας είχαν βιβλία, τα βιβλἰα αντιγραφόταν για τη Βιβλιοθήκη.
Το Moυσείο και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ήταν στο κέντρο της Ελληνικής κοινωνίας στην Αλεξάνδρεια και στον Ελληνικό κόσμο.
Η Αλεξάνδρεια ξεπέρασε την Αθήνα σε επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα. Έγινε το κέντρο της γνώσης και πολιτισμού για την Ελλάδα και τον κόσμο.
Έρευνα και Επιστήμη
Οι Έλληνες βασιλείς της αυτοκρατορίας του Αλέξανδρου, ειδικά οι Πτολεμαίοι της Αιγύπτου, δημιούργησαν τα θεμέλια για μια λογική κοινοπολιτεία που χαρακτηρίζεται από επιστημονική εξερεύνηση, κρατική χρηματοδότηση, την επιστημονική μελέτη του παλαιότερου Ελληνικού πολιτισμού και την επιμέλεια και έκδοση του Ομήρου, του Ησίοδου και των Ελληνικών κλασικών.
Οι μελετητές της Αλεξάνδρειας πρωτοστάτησαν στις τεχνικές της επιστημονικής έρευνας και της επίπονης μελέτης, που διαδόθηκαν σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Εξακολουθούν να είναι το πρότυπο για κλασικές και επιστημονικές μελέτες.
Αυτή η φώτιση και παιδεία διάρκησε αρκετούς αιώνες: από το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. μέχρι τον δεύτερο αιώνα.
Ωστόσο, τα τέλη του τέταρτου, τρίτου και δεύτερου αιώνα π.Χ. ήταν εξαιρετικά γόνιμα για την Ελληνική επιστημονική ιδιοφυΐα.
Στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., ο Ευκλείδης κωδικοποίησε τα ελληνικά μαθηματικά στο αριστούργημά του, Τα Στοιχεία.
Ο Αρχιμήδης των Συρακουσών ήταν τόσο μέγιστη ιδιοφυΐα του 3ου αιώνα π.Χ. στα μαθηματικά και τη μηχανική-μηχανολογία που, σε πραγματική έννοια, έθεσε τα θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης. Ο Γαλιλαίος και ο Νεύτωνας βασίστηκαν στην επιστήμη του Αρχιμήδη.
Ο Ερατοσθένης της Κυρήνης (ανατολική περιοχή της Λιβύης στη Βόρεια Αφρική) άκμασε τον τρίτο αιώνα π.Χ. Ήταν ένας τόσο ευέλικτος πολυμαθής, ήταν γνωστός ως ο Πένταθλος.
Ο Ερατοσθένης συνέβαλε σημαντικά στην γεωγραφία, χρονολογία και στην αστρονομία. Μέτρησε την απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου και υπολόγισε την περιφέρεια της Γης. Ήταν επίσης ο κύριος βιβλιοθηκάριος στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Ο Αρίσταρχος της Σάμου, επίσης του 3ου αιώνα π.Χ., εφηύρε την Ηλιοκεντρική Θεωρία του Κόσμου.
Ο Κτεσίβιος της Αλεξάνδρειας, άνθισε στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Εφηύρε τους οδοντοφόρους τροχούς, μια μορφή προηγμένης τεχνολογίας, που κατέστησε εφικτό τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων του δεύτερου αιώνα π.Χ. καθώς και τη Βιομηχανική Επανάσταση του δέκατου έβδομου αιώνα.
Ο Απολλώνιος της Πέργας, σύγχρονος του Αρχιμήδη, ανέπτυσσε προηγμένες κωνικές, μια γεωμετρία καμπυλών (έλλειψη, παραβολή και υπερβολή) που προκύπτει από τη διασταύρωση επίπεδων και κώνων.
Τον δεύτερο αιώνα π.Χ., ο Ίππαρχος, ο μέγας Έλληνας αστρονόμος, άνοιξε εργαστήριο στη Ρόδο όπου εφέυρε την μαθηματική αστρονομία και άφησε τα αχνάρια του στον Ελληνικό υπολογιστή.
Μηχανισμός των Αντικυθήρων
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων πήρε το όνομα του από τους αρχαιολόγους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου των Αθηνών. Είναι θαύμα ουρανού και Γής.
Οι σφουγγαράδες από το μικρό νησί του Αιγαίου Σύμη ανακάλυψαν τη χάλκινη συσκευή στα βαθιά νερά του μικροσκοπικού νησιού του Ιονίου των Αντικυθήρων την άνοιξη του 1900.
Για περίπου μισό αιώνα, επιστήμονες, Έλληνες και ξένοι, έπαθαν κλονισμό από μια αρχαία Ελληνική αστρονομική μηχανή που δούλευε με οδοντοφόρους τροχούς, οι πρώτοι χάλκινοι οδοντοφόροι τροχοί που έχουμε κληρονομήσει από την αρχαιότητα. Έτσι, χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν, το περιέγραψαν ως αστρολάβο, επίσης αρχαία Ελληνική εφεύρεση, αλλά με περιορισμένες αστρονομικές δυνατότητες. Θα μπορούσε να εντοπίσει πλανήτες και αστέρια και να μετρήσει το ύψος ενός ουράνιου σώματος πάνω από τον ορίζοντα.
Αρκετοί από τους σύγχρονους επιστήμονες αντιμετωπίζουν ένα μεταφυσικό δίλημμα. Απορρίπτουν οποιαδήποτε αντίληψη ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν τεχνολογία, πολύ λιγότερο προηγμένη τεχνολογία. Και όμως, μπροστά στα μάτια τους, υπάρχει μια συντριμμένη συσκευή που λειτουργεί με προηγμένη επιστημονική τεχνολογία. Η συσκευή, ωστόσο, είναι τουλάχιστον 2.200 ετών. Θα μπορούσαν οι αρχαίοι Έλληνες να φτάσουν σε αυτό το υψηλό επίπεδο επιστημονικής τεχνολογίας;
Αυτή η απορία και αμφιβολία παραλύουν και μπερδεύουν επιστήμονες και ερευνητές που είτε αρνούνται την επιστημονική τεχνολογία του υπολογιστή, είτε πιστεύουν ότι η συσκευή είναι ψεύτικη ή μη Ελληνική.
Ο Derek de Solla Price, ένας Βρετανός πειραματικός φυσικός και ιστορικός της επιστήμης, έγραψε στο τεύχος 1959 του Scientific Americanότι είδε τον Ελληνικό υπολογιστή ως ῾῾τον σεβάσμιο πρόγονο όλων των σημερινών μας πληθώρα επιστημονικών μηχανών.᾽᾽
«Είναι λίγο τρομακτικό», παραδέχθηκε ο Price, «γνωρίζοντας ότι λίγο πριν από την πτώση του μεγάλου πολιτισμού τους οι αρχαίοι Έλληνες είχαν φτάσει τόσο κοντά στην εποχή μας, όχι μόνο στη σκέψη τους, αλλά και στην επιστημονική τους τεχνολογία».
Ο Price έγινε καθηγητής της ιστορίας της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale. Συνέχισε να μελετά τα θραύσματα του αρχαίου υπολογιστή στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.
Ναι, κατέληξε, ο Ελληνικός υπολογιστής ήταν προϊόν επιστημονικής τεχνολογίας η οποία δεν εμφανίστηκε στην Ευρώπη πριν από τον δέκατο όγδοο αιώνα.
Στην διορατική και επίκαιρη 1974 μελέτη του Μηχανισμό των Αντικυθήρων, Gears from the Greeks (Οδοντοφόροι Τροχοί από τους Έλληνες), διαπίστωσε ότι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων ήταν ένα «μοναδικό τεχνούργημα…. Το παλαιότερο υπάρχον λείψανο της επιστημονικής τεχνολογίας και η μόνη περίπλοκη μηχανική συσκευή που έχουμε από την αρχαιότητα. [Αλλάζει] τις ιδέες μας για τους Έλληνες και καθιστά ορατή μια πιο συνεχή ιστορική εξέλιξη μιας από τις πιο σημαντικές κύριες γραμμές [της ελληνικής επιστήμης και τεχνολογίας] που οδηγούν στον πολιτισμό μας."
Μία από τις κύριες ανακαλύψεις του Price ήταν ότι, εκτός από τους οδοντοφόρους τροχούς που συνδέονται με ακρίβεια, ο Ελληνικός υπολογιστής είχε ένα διαφορικό οδοντοφόρο τροχό, το πρώτο που δημιουργήθηκε ποτέ, το οποίο κυβερνούσε ολόκληρο τον μηχανισμό. Αυτός ο οδοντοφόρος τροχός επέτρεπε στον υπολογιστή των Αντικυθήρων να δείχνει τις κινήσεις του Ήλιου και της Σελήνης σε «τέλεια συνέπεια» με τις φάσεις της Σελήνης. «Πρέπει σίγουρα να κατατάσσεται», είπε ο Price για το διαφορικό οδοντοφόρο τροχό, «ως μία από τις μεγαλύτερες βασικές μηχανικές εφευρέσεις όλων των εποχών».
Ο Price δείχνει ότι αυτή η τεχνολογική πρόοδος προηγήθηκε των προσαρμοσμένων εφευρέσεων του Leonardo da Vinci και άλλων εφευρετών της Αναγέννησης του 15ου αιώνα.
Ο υπολογιστής των Αντικυθήρων θα μπορούσε να προβλέψει με ακρίβεια τις εκλείψεις του Ήλιου και της Σελήνης καθώς και να παρακολουθεί τις κινήσεις και τη θέση των πλανητών.
Ο υπολογιστής ήταν σαν ένας μικροσκοπικός γαλαξίας που ακτινοβολεί την τεχνολογική κληρονομιά και την φιλοσοφία της χρυσής εποχής της Ελληνικής επιστήμης. Επωφελήθηκε από τη διαδεδομένη παράδοση της τεχνολογίας, της εφαρμογής των επιστημών και των χειροτεχνιών που προέρχονται από τη γεωμετρία που εφαρμόστηκε σκόπιμα στο σχεδιασμό μηχανημάτων προς όφελος όλων των Ελλήνων.
Πρώτον, ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων ήταν ένα αξιόπιστο θρησκευτικό, αθλητικό και γεωργικό ημερολόγιο. Συνέδεε τα ουράνια φαινόμενα με ένα ημερολόγιο των εποχών, τη σπορά και τη συγκομιδή, τις θυσίες στους θεούς και τους δύο και τετραετούς κύκλους θρησκευτικών και αθλητικών εορτασμών στον Ελληνικό κόσμο. Λόγω της προγνωστικής λειτουργίας του, εξυπηρετούσε αστρονόμους, αγρότες, ιερείς και αθλητές.
Αποκάλυψε τα μυστικά των αστεριών με την παρουσίαση της τάξης στον ουρανό: προέβλεπε τη θέληση των θεών.
Η χρυσή εποχή της Ελληνικής επιστήμης που παρήγαγε τον πρώτο υπολογιστή στον κόσμο διήρκεσε από τα τέλη του τέταρτου αιώνα π.Χ. μέχρι τον δεύτερο αιώνα της εποχής μας.
Η Ελληνική Οικουμένη
Οι διάδοχοι του Αλέξανδρου διέδωσαν Ελληνικό, όχι κάτι σαν Ελληνικό ή Ελληνιστικό, πολιτισμό σε όλη την Ασία και τη Μέση Ανατολή ενώνοντας την Ελλάδα για πρώτη φορά.
Η ταχεία επέκταση του Ελληνικού κόσμου έδωσε την ευκαιρία εύπορης ζωής στους Έλληνες σχεδόν παντού.
Το Ελληνικό όραμα του Αλέξανδρου για την εξάπλωση του πολιτισμού στην Ανατολή και τη Δύση θριάμβευσε για αρκετούς αιώνες.
Ο Στράβων, ένας Έλληνας γεωγράφος του οποίου η ζωή κάλυψε τη βίαιη μεταμόρφωση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, 63 π.Χ. έως το 23 μ.Χ., επισκέφθηκε την Αλεξάνδρεια. Εντυπωσιάστηκε από τους μεγάλους δρόμους που διέσχιζαν ο ένας τον άλλον σε ορθή γωνία και κατάλληλους για άλογα και άμαξες.
Η Αλεξάνδρεια, είπε ο Στράβων, είχε «υπέροχα» δημόσια κτίρια και παλάτια που κάλυπταν το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο της πόλης. Η Αλεξάνδρεια ήταν «γεμάτη αφιερώματα και ιερά». Το Γυμνάσιο ήταν το πιο όμορφο κτίριο στην Αλεξάνδρεια. Το μήκος των στοών του ήταν περίπου 175 μέτρα.
Ο Έλληνας συγγραφέας Θεόκριτος των Συρακουσών, Σικελία, γεννήθηκε στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. Ήξερε καλά την Αλεξάνδρεια. Στην ποιμαντική του ποίηση, επαίνεσε τον Πτολεμαίο Β Φιλάδελφο για τον πλούτο, τη στρατιωτική του δύναμη, και τη σοφία του. Ανέφερε ότι ο Πτολεμαίος Β βασίλεψε στην Αίγυπτο, πλούσια σε έδαφος και πόλεις, περιοχές της Συρίας, της Ασίας, της Φοινικίας (Λήβανου), της Αραβίας, της Λιβύης και της Αιθιοπίας. Ο Πτολεμαίος Β ήταν επίσης ο πλουσιότερος βασιλιάς του κόσμου.
Ένας άλλος Έλληνας συγγραφέας, ο Αθηναίος, που έζησε τον δεύτερο αιώνα, παραθέτει ένα βιβλίο για την Αλεξάνδρεια που γράφτηκε από τον Καλλίξειμο της Ρόδου. Ο Καλλίξειμος, 210 - 150 π.Χ., περιέγραψε τη μεγάλη πομπή του 279 π.Χ.
Αυτή ήταν πομπή πλούτου και δύναμης, σπάνια στον αρχαίο κόσμο. Η επίδειξη του ακατανόητου πλούτου ήταν έργο του Πτολεμαίου Β Φιλάδελφου.
Οι Αλεξάνδρειοι εκπλήσσονταν από τα εξωτικά ζώα, άμαξες γεμάτες εκπροσώπους των θεών, 57.600 στρατιώτες και 23.200 ιππικό, και τεράστιες ποσότητες χρυσού σε αγάλματα, κοσμήματα και διακοσμήσεις.
Ο Καλλίξειμος εξήγησε αυτόν τον απαράμιλλο πλούτο σε χρυσό ως δώρο του Νείλου, ο οποίος «ρέει» με χρυσό και απεριόριστες ποσότητες τροφής.
Ο Καλλίξειμος αναφέρει ότι στην πομπή είδε ένα μηχανοποιημένο άγαλμα να στέκεται και να κάθεται μόνο του. Κρατούσε ένα χρυσό κρατήρα για σπονδές γάλατος. Το αυτοματοποιημένο άγαλμα κρατούσε ένα στεφάνι όπως αυτό του θεού Διονύσου.
Το άγαλμα λειτουργούσε σε ένα αμάξι διακοσμημένο με θόλο και 4 επιχρυσωμένους πυρσούς.
Δεν γνωρίζουμε ποιος μηχανοποίησε το άγαλμα, αλλά, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν ο Κτεσίβιος που έζησε στην Αλεξάνδρεια κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β.
Μια άλλη έκθεση για το μεγαλείο της Αλεξάνδρειας υπό τους βασιλείς Πτολεμαίους προέρχεται από τον Ηρώδa, ποιητή των μιμητών που άνθισε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β.
Ο Ηρώδας καυχιέται ότι όλα όσα παρήγαγε ο κόσμος υπήρχαν στην Αίγυπτο και, κατά πάσα πιθανότητα, στην Αλεξάνδρεια:
«Πλούτος, πάλη, δύναμη, ειρήνη, φήμη, θεάματα, φιλόσοφοι, χρήματα, νεαροί άνδρες, ο περίβολος των θεών αδελφού-αδελφής [θεοποιημένος Πτολεμαίος Β και η αδερφή-σύζυγός του, Αρσινόη], ένας αγαθός βασιλιάς, το Μουσείο, το κρασί , ό,τι χρήσιμο μπορεί να θέλει κανείς, γυναίκες περισσότερες σε αριθμό -- ορκίζομαι στην Κόρη [κόρη της Δήμητρας, Περσεφόνη] σύζυγο του Άδη - - από τα αστέρια του ουρανού που σε εμφάνιση είναι σαν τις θεές που κάποτε έσπευσαν να κριθούν για την ομορφιά τους από τον Πάρις Αλέξανδρο."
Το Αλεξάνδρειο βασίλειο, η Πέργαμος, είχε επίσης μια διάσημη Βιβλιοθήκη αφιερωμένη στην έρευνα, την επιστήμη, τις εφευρέσεις και την μάθηση. Ο Βασιλιάς Άτταλος Α, 241 - 197 π.Χ., πλούτισε τη Βιβλιοθήκη με βιβλἰα, χρήματα και κύρος. Το όνειρό του ήταν να κάνει την Πέργαμο δεύτερη Αθήνα.
Έφτιαξε τη Βιβλιοθήκη Περγάμου δίπλα σε ναό της Αθηνάς. Χρηματοδότησε ένα αντίγραφο του αγάλματος του Φειδία της Αθηνάς στον Παρθενώνα για τη Βιβλιοθήκη του.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ευμενή Β, 197 - 159 π.Χ., η Αίγυπτος σταμάτησε να εξάγει πάπυρο στην Πέργαμο.
Ο Πάπυρος ήταν απαραίτητος για την παραγωγή βιβλίων. Η Πέργαμος χρησιμοποίησε αυτήν την απροσδόκητη κρίση και εφηύρε μια καλύτερη εναλλακτική λύση στον πάπυρο.
Αυτό ήταν ένα προϊόν από δέρμα προβάτου γνωστό ως Περγαμηνή από το όνομα Πέργαμος. Η Περγαμηνή τελικά έγινε γνωστή ως τεχνολογία που εγγυάται εκατοντάδες χρόνια επιβίωσης για βιβλία.
Οι Έλληνες στην Αλεξάνδρεια, στην Πέργαμο και, ενδεχομένως, άλλων Ελληνικών βασιλείων και πόλεων, παρήγαγαν σύγχρονη επιστήμη και πολιτισμό.
Ο Miroslav Ivanovich Rostovtzeff, ένας μεγάλος Ρώσος και Αμερικανός ιστορικός της Ελλάδας και της Ρώμης τον εικοστό αιώνα, θαύμαζε τα επιτεύγματα των Ελλήνων.
Η ελληνική λογοτεχνία, τέχνη και επιστήμη, είπε, παρέμειναν Ελληνικά ακόμη και μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Είναι λάθος να ονομάζουμε την Αλεχανδρεινή εποχή μια εποχή παρακμής ή Ελληνιστική. Αντίθετα, επέμεινε, η Ελληνική μεγαλοφυΐα στους αιώνες μετά τον Αλέξανδρο ήταν εξίσου δημιουργική όπως ήταν στους αιώνες πριν από τον Αλέξανδρο. Ο Ελληνικός πολιτισμός, στην πραγματικότητα, εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.
Οι άνθρωποι της πόλης μιλούσαν Ελληνικά. Οι πόλεις των βασιλείων στον Αλεξανδρεινό Ελληνικό κόσμο, λέει ο Rostovtzeff, είχαν μια σύγχρονη υποδομή ύδρευσης, πλακόστρωτους δρόμους, υγιείς αγορές, σχολεία, αθλητικά στάδια, βιβλιοθήκες, υπαίθρια πέτρινα θέατρα, γήπεδα αγώνων, δημόσια κτίρια για τοπικές συνελεύσεις και όμορφους ναούς και βωμούς για τη λατρεία πολλών θεών.
Η Αίγυπτος υπό τους Πτολεμαίους, για παράδειγμα, είχε τράπεζες σε όλες τις διοικητικές περιοχές και στα περισσότερα χωριά. Αυτές οι βασιλικές τράπεζες δάνειζαν χρήματα και ρύθμιζαν το νόμισμα και την οικονομία. Επένδυζαν κεφάλαια και έδιναν τόκους στους καταθετές.
Ο Πτολεμαίος Β παρουσίασε απαράμιλλες επιδείξεις πλούτου και χρηματοδότησε απαράμιλλη πρόοδο στην επιστήμη και την τεχνολογία.
Σε όλο τον κόσμο της Αλεξάνδρειας οι μορφωμένοι διαβάζουν τα ίδια Ελληνικά βιβλία, πήγαιναν στο θέατρο και έστειλαν τα παιδιά τους στα ίδια σχολεία μουσικής, επιστήμης, πάλης και γυμναστικής. Τα παιδιά σπούδασαν μουσική, λογοτεχνία και επιστήμη - «ένα χαρακτηριστικό συνδυασμού της Ελλάδας».
Τέλος, λέει ο Rostovtzeff, η Ελληνική παιδεία ήταν το σήμα του πολιτισμού. Η ανάγνωση του Ομήρου, του Πλάτωνα και του Σοφοκλή και η απόλαυση των κωμωδιών του Μενάνδρου ήταν απαραίτητη για να είσαι πολίτης της Αλεξανδρεινής εποχής. Η αποτυχία σε αυτήν την ελληνική εκπαίδευση ήταν ισοδύναμη με το να είσαι βάρβαρος.
Οι Έλληνες δεν ανάγκασαν τους μη Έλληνες να γίνουν Έλληνες, πολύ λιγότερο να υιοθετούν τον πολιτισμό τους. Ο πολιτισμός των Ελλήνων, λέει ο Rostovtzeff, «οφείλει την παγκόσμια αναγνώρισή του κυρίως στην τελειότητά του».
|
Comments
Post a Comment